ACCIÓN CULTURAL
A OSG foi premiada coa medalla de ouro da Real Academia Galega de Belas Artes e é Premio Cultura Galega da Música 2010. Está financiada polo Concello da Coruña, a Deputación da Coruña e a Xunta de Galicia.
Arturo Tamayo, director
Realizou os seus estudos musicais no Conservatorio de Música de Madrid, a súa cidade natal, simultaneamente aos de dereito na Universidade Complutense, que abandonará máis tarde para dedicarse por enteiro á música, e rematounos co premio de honra en composición. Os seus profesores de dirección de orquestra foron, Pierre Boulez en Basilea, Francis Travis en Friburgo, Witold Rowicki en Viena e, en composición, Wofgang Fortner e Klaus Huber en Friburgo. Obtivo o seu diploma de dirección de orquestra na Escola Superior de Música de Friburgo, onde entre 1979 e 1998 exerceu como profesor de interpretación de música do século XX.
Director invitado polos máis importantes festivais de música europeos, tales como o Festival de Salzburgo, Festival de Lucerna, Wien Modern, Proms de Londres, Bienal de Venecia, Maggio Musicale Fiorentino, Holland Festival, Festival de Outono de París, Berliner Musikbiennale, Kölner Trienale, etc. Ten realizado estreas absolutas de compositores como John Cage, Iannis Xenakis, Giacinto Scelsi, Klaus Huber, José Luis de Delás, Brian Ferneyhough, Wolfgang Rihm, Mauricio Ohana, Sylvano Bussotti, Niccolò Castiglioni, Luis de Pablo, Mauricio Kagel, Gonzalo de Olavide, Giacomo Manzoni, Philippe Manoury e colaboracións cos máis eminentes compositores do noso tempo: Pierre Boulez, Luciano Berio, Karlheinz Stockhausen, Olivier Messiaen, Goffredo Petrassi, Luigi Nono, Witold Lutoslawski, Morton Feldmann, Helmut Lachenmann, Giacinto Scelsi, Salvatore Sciarrino, etc.
Como director de ópera presentouse en teatros da categoría da Deutsche Oper de Berlín, Wiener Staatsoper, Covent Garden de Londres, Teatro La Fenice de Venecia, Ópera de Roma, Teatro Real de Madrid, Opéra Comique de París, Bunka Kaikan de Tokyo, ofrecendo un repertorio variado e interesante que vai de Mozart e Bellini a estreas absolutas de Rihm, Bussotti ou Huber, sen esquecer obras de repertorio pouco habituais como Lulu de Alban Berg, Moisés e Aaron de Arnold Schoenberg ou o Doktor Faust de Ferruccio Busoni. Tamén dirixiu as máis importantes orquestras europeas: Sinfónica da Radio de Baviera, Radio Symphonie Orchester Berlin, Radio Symphonie Orchester Frankfurt, Deutsches Symphonie Orchester Berlin, Rundfunk-Symphonie-Orchester Berlin, WDR Orchester Köln, Rundfunk Symphonieorchester Stuttgart, Radio-Symphonie-Orchester Wien, BBC Symphonie-Orchester, London Sinfonietta, Philharmonia Orchestra, Orchestre Nationale de France, Orchestre Philharmonique de Radio France, Orchestre Nationale de l'Îlle de France, Ensemble Orchestral de Paris, Orchestre de Bordeaux Aquitaine, Ensemble Intercontemporain, Orchestre de l'Opera de Lyon, Orchestre Philharmonique du Luxembourg, Orchestre de la Suisse Romande, Orchestre de Chambre de Lausanne, Basler Symphonie Orchester, Orchestra Nazionale della RAI di Torino, Orchestra dell'Accademia Santa Cecilia di Roma, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Orchestra dell'Opera di Roma, Orquestra do Teatro La Fenice, Orquestra da Residencia da Haia, Sinfónica da Radio de Hilversum, Orchestre Nationale de Belgique, Orchestre Philharmonique de Anvers, Prager Symphonieorchester, Orquestra Sinfónica Nacional de Arxentina, Philarmonisches Orchester Oslo, e a case totalidade das orquestras españolas.
A súa produción discográfica é ampla e variada. Entre as súas ultimas gravacións pódense destacar os tres compactos dedicados á obra orquestral de Mauricio Ohana que recibiron dezaseis premios internacionais, así como a gravación en curso das obras orquestrais de Iannis Xenakis, cuxos cinco primeiros discos aparecidos ata a data recibiron varios premios internacionais. Gravou ademais un volume monográfico dedicado a Franco Donatoni coa Orquestra Sinfónica da Radio de Hilversum; outro monográfico con obras de Klaus Huber (Orquestra Filharmónica de Luxemburgo); dous dedicados a Francisco Escudero e un a Luis de Pablo (Sinfónica de Euzkadi); os Concerti per orchestra de Goffredo Petrassi (Sinfónica da Radio de Hilversum); un compacto dedicado a Félix Ibarronde (Orquesta de RTVE), dous a Gerardo Gombau e tres coa obra sinfónico-coral de Gonzalo de Olavide; cinco discos dedicados á obra orquestral de Bruno Maderna (Orquestra da Radio de Frankfurt); a obra completa de Rodolfo Halffter (Orquesta Nacional de España) e, actualmente, está a gravar varios compactos dedicados á obra orquestral de Alberto Ginastera coa Deutsches Symphonieorchester de Berlín.
É académico da Real Academia de Belas Artes de Granada e profesor de dirección nos cursos de perfeccionamento da Aula de Música da Universidade de Alcalá de Henares. Actualmente é profesor de dirección de orquestra en Musikene e no Conservatorio da Suíza Italiana en Pincaouro. Recibiu o Premio Nacional de Música en 2002.
A Orquestra Sinfónica de Galicia clausura as Xornadas de Música Contemporánea
28/10/2015 A Orquestra Sinfónica de Galicia (OSG), clausura as Xornadas de Música Contemporánea con obras de Webern, Macías e Schoenberg. Será nun concerto este xoves, ás 21:00 horas, no Auditorio de Galicia, no que estará dirixida por Arturo Tamayo. As entradas para o concerto teñen un prezo de 10 euros (5 € para estudantes e xubilados) e poden mercarse en entradas.abanca.com, no 902 434 443 ou no despacho de billetes do Teatro Principal. Tamén e xa o propio día do concerto, no despacho de billetes do Auditorio de Galicia dende as 18:00 horas.
Creada en 1992 polo Concello da Coruña, cidade en cuxo Palacio da Ópera ten a súa sede, a Orquestra Sinfónica de Galicia (OSG) é unha das agrupacións orquestrais de maior proxección en España. O seu director titular desde a tempada 2013-14 é Dima Slobodeniouk e Víctor Pablo Pérez o seu director honorario. A OSG foi orquestra residente do Festival Rossini de Pésaro entre 2003 e 2005 e do Festival Mozart da Coruña dende a súa creación en 1998. Realizou varias xiras por Alemaña e Austria e ten ofrecido concertos nas mellores salas e ciclos de concertos españois. En 2007 realizou a súa primeira xira por América do Sur, con concertos en Chile, Arxentina, Brasil e Uruguai, e a finais de 2009 presentouse na histórica sala do Musikverein de Viena.A OSG foi premiada coa medalla de ouro da Real Academia Galega de Belas Artes e é Premio Cultura Galega da Música 2010. Está financiada polo Concello da Coruña, a Deputación da Coruña e a Xunta de Galicia.
Arturo Tamayo, director
Realizou os seus estudos musicais no Conservatorio de Música de Madrid, a súa cidade natal, simultaneamente aos de dereito na Universidade Complutense, que abandonará máis tarde para dedicarse por enteiro á música, e rematounos co premio de honra en composición. Os seus profesores de dirección de orquestra foron, Pierre Boulez en Basilea, Francis Travis en Friburgo, Witold Rowicki en Viena e, en composición, Wofgang Fortner e Klaus Huber en Friburgo. Obtivo o seu diploma de dirección de orquestra na Escola Superior de Música de Friburgo, onde entre 1979 e 1998 exerceu como profesor de interpretación de música do século XX.
Director invitado polos máis importantes festivais de música europeos, tales como o Festival de Salzburgo, Festival de Lucerna, Wien Modern, Proms de Londres, Bienal de Venecia, Maggio Musicale Fiorentino, Holland Festival, Festival de Outono de París, Berliner Musikbiennale, Kölner Trienale, etc. Ten realizado estreas absolutas de compositores como John Cage, Iannis Xenakis, Giacinto Scelsi, Klaus Huber, José Luis de Delás, Brian Ferneyhough, Wolfgang Rihm, Mauricio Ohana, Sylvano Bussotti, Niccolò Castiglioni, Luis de Pablo, Mauricio Kagel, Gonzalo de Olavide, Giacomo Manzoni, Philippe Manoury e colaboracións cos máis eminentes compositores do noso tempo: Pierre Boulez, Luciano Berio, Karlheinz Stockhausen, Olivier Messiaen, Goffredo Petrassi, Luigi Nono, Witold Lutoslawski, Morton Feldmann, Helmut Lachenmann, Giacinto Scelsi, Salvatore Sciarrino, etc.
Como director de ópera presentouse en teatros da categoría da Deutsche Oper de Berlín, Wiener Staatsoper, Covent Garden de Londres, Teatro La Fenice de Venecia, Ópera de Roma, Teatro Real de Madrid, Opéra Comique de París, Bunka Kaikan de Tokyo, ofrecendo un repertorio variado e interesante que vai de Mozart e Bellini a estreas absolutas de Rihm, Bussotti ou Huber, sen esquecer obras de repertorio pouco habituais como Lulu de Alban Berg, Moisés e Aaron de Arnold Schoenberg ou o Doktor Faust de Ferruccio Busoni. Tamén dirixiu as máis importantes orquestras europeas: Sinfónica da Radio de Baviera, Radio Symphonie Orchester Berlin, Radio Symphonie Orchester Frankfurt, Deutsches Symphonie Orchester Berlin, Rundfunk-Symphonie-Orchester Berlin, WDR Orchester Köln, Rundfunk Symphonieorchester Stuttgart, Radio-Symphonie-Orchester Wien, BBC Symphonie-Orchester, London Sinfonietta, Philharmonia Orchestra, Orchestre Nationale de France, Orchestre Philharmonique de Radio France, Orchestre Nationale de l'Îlle de France, Ensemble Orchestral de Paris, Orchestre de Bordeaux Aquitaine, Ensemble Intercontemporain, Orchestre de l'Opera de Lyon, Orchestre Philharmonique du Luxembourg, Orchestre de la Suisse Romande, Orchestre de Chambre de Lausanne, Basler Symphonie Orchester, Orchestra Nazionale della RAI di Torino, Orchestra dell'Accademia Santa Cecilia di Roma, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Orchestra dell'Opera di Roma, Orquestra do Teatro La Fenice, Orquestra da Residencia da Haia, Sinfónica da Radio de Hilversum, Orchestre Nationale de Belgique, Orchestre Philharmonique de Anvers, Prager Symphonieorchester, Orquestra Sinfónica Nacional de Arxentina, Philarmonisches Orchester Oslo, e a case totalidade das orquestras españolas.
A súa produción discográfica é ampla e variada. Entre as súas ultimas gravacións pódense destacar os tres compactos dedicados á obra orquestral de Mauricio Ohana que recibiron dezaseis premios internacionais, así como a gravación en curso das obras orquestrais de Iannis Xenakis, cuxos cinco primeiros discos aparecidos ata a data recibiron varios premios internacionais. Gravou ademais un volume monográfico dedicado a Franco Donatoni coa Orquestra Sinfónica da Radio de Hilversum; outro monográfico con obras de Klaus Huber (Orquestra Filharmónica de Luxemburgo); dous dedicados a Francisco Escudero e un a Luis de Pablo (Sinfónica de Euzkadi); os Concerti per orchestra de Goffredo Petrassi (Sinfónica da Radio de Hilversum); un compacto dedicado a Félix Ibarronde (Orquesta de RTVE), dous a Gerardo Gombau e tres coa obra sinfónico-coral de Gonzalo de Olavide; cinco discos dedicados á obra orquestral de Bruno Maderna (Orquestra da Radio de Frankfurt); a obra completa de Rodolfo Halffter (Orquesta Nacional de España) e, actualmente, está a gravar varios compactos dedicados á obra orquestral de Alberto Ginastera coa Deutsches Symphonieorchester de Berlín.
É académico da Real Academia de Belas Artes de Granada e profesor de dirección nos cursos de perfeccionamento da Aula de Música da Universidade de Alcalá de Henares. Actualmente é profesor de dirección de orquestra en Musikene e no Conservatorio da Suíza Italiana en Pincaouro. Recibiu o Premio Nacional de Música en 2002.