CULTURA
A continuación, os comentarios de José Luis Losa, director do festival, sobre o Premio Cineuropa a María de Medeiros:
"María de Medeiros é un deses poderes actorais que se fan fortes sobre un enigma. En ocasións, unha actriz, un actor, teñen ou traballan ese don, o da fascinación do enigmático.
Medeiros é actriz cuxa formación e crecemento vén de dous directores portugueses: a magnífica Teresa Villaverde, coa cal alcanzou esa cima de sensibilidade prodixiosa que é Três irmaos, que souberon descubrir en Venecia e recoñecer a Maria coa Coppa Volpi, e Manoel de Oliveira. Aquí xorde xa un deses lazos entre aqueles que nos honran ao recibir o noso premio, unha desas complicidades tan queridas como inevitables, porque nos movemos sempre nun territorio de sensibilidade creativa que forzosamente enlaza aos nosos premios Cineuropa. Manoel, que estivo aquí recollendo o recoñecemento do festival en 2004, dirixiu a Maria en A Divina Comedia e en Porto dá Minha Infância, películas que proxectamos naquela integral de Manoel de Oliveira de hai nove anos. Así que alí estaba María. Aínda que, se miramos cara atrás, de novo as liñas entrecruzadas, os espazos compartidos, a Maria puidemos vela xa, brevemente, na segunda edición de Cineuropa, a primeira celebrada no Principal, en La lectrice, aquela pequena gran obra mestra de Michel Deville.
Tivémola tamén na nosa pantalla en 1994, naquel dueto prodixioso xunto a Maribel Verdú de Huevos de oro. E aquí de novo, a empatía, o cruzamento de camiños con outro dos nosos Premios Cineuropa, Bigas Luna, a quen este ano rendemos tributo e recordo xunto a José Luís Borau.
Da mirada de Bigas para percibir talentos actorais non fai falta explicitar nada a estas alturas. Pero si está ben lembrar que antes de Tarantino e Pulp Fiction foron Bigas ou Gonzalo Suárez, quen de novo soubo atrapar esa fraxilidade alquímica que sabe transmitir María, en El detective y la muerte, outra película que pasou no seu día polo noso festival.
Pero María non é soamente esa actriz sen parangóns. A que se fixo en Portugal, con Oliveira ou Villaverde, a que namorou a Hollywood, a Philip Hauffman, que atopou nela a unha Anais Nin que era de lonxe, o máis auténtico e resplandecente daquela película. É máis, alguén debera reformularse filmar a María, Anaïs, con fidelidade aos Diarios.
María de Medeiros é tamén cineasta tras a cámara, e este ano terémola aquí nesa faceta. A María directora de ficcións como A morte do príncipe, e de cinema documento da realidade histórica do seu país en Capitanes de Abril. E tamén da recuperación da historia pouco contada de Brasil, con Repare-Bem (Os ollos de Bacuri), premiada hai uns días no Festival brasileiro de Gramado, na que indaga no que foi a loita contra a longa ditadura militar brasileira da segunda metade do pasado século.
E María, cantante, performer, da que gozaremos o día 18 nun concerto no Teatro Principal que irá da bossa-nova a Tom Waits".
María de Medeiros, premiada en Cineuropa
19/11/2013 María de Medeiros recolleu o segundo dos premios Cineuropa desta edición, tras o recibido por José Sacristán. Foi nun acto no Salón Teatro, no que o concelleiro Francisco Noya lle entregou o premio á actriz, directora e cantante portuguesa.
Logo da entrega do Premio Cineuropa, os asistentes puideron ver o filme Repare bem (Os ollos de Bacuri), dirixido por ela mesma.A continuación, os comentarios de José Luis Losa, director do festival, sobre o Premio Cineuropa a María de Medeiros:
"María de Medeiros é un deses poderes actorais que se fan fortes sobre un enigma. En ocasións, unha actriz, un actor, teñen ou traballan ese don, o da fascinación do enigmático.
Medeiros é actriz cuxa formación e crecemento vén de dous directores portugueses: a magnífica Teresa Villaverde, coa cal alcanzou esa cima de sensibilidade prodixiosa que é Três irmaos, que souberon descubrir en Venecia e recoñecer a Maria coa Coppa Volpi, e Manoel de Oliveira. Aquí xorde xa un deses lazos entre aqueles que nos honran ao recibir o noso premio, unha desas complicidades tan queridas como inevitables, porque nos movemos sempre nun territorio de sensibilidade creativa que forzosamente enlaza aos nosos premios Cineuropa. Manoel, que estivo aquí recollendo o recoñecemento do festival en 2004, dirixiu a Maria en A Divina Comedia e en Porto dá Minha Infância, películas que proxectamos naquela integral de Manoel de Oliveira de hai nove anos. Así que alí estaba María. Aínda que, se miramos cara atrás, de novo as liñas entrecruzadas, os espazos compartidos, a Maria puidemos vela xa, brevemente, na segunda edición de Cineuropa, a primeira celebrada no Principal, en La lectrice, aquela pequena gran obra mestra de Michel Deville.
Tivémola tamén na nosa pantalla en 1994, naquel dueto prodixioso xunto a Maribel Verdú de Huevos de oro. E aquí de novo, a empatía, o cruzamento de camiños con outro dos nosos Premios Cineuropa, Bigas Luna, a quen este ano rendemos tributo e recordo xunto a José Luís Borau.
Da mirada de Bigas para percibir talentos actorais non fai falta explicitar nada a estas alturas. Pero si está ben lembrar que antes de Tarantino e Pulp Fiction foron Bigas ou Gonzalo Suárez, quen de novo soubo atrapar esa fraxilidade alquímica que sabe transmitir María, en El detective y la muerte, outra película que pasou no seu día polo noso festival.
Pero María non é soamente esa actriz sen parangóns. A que se fixo en Portugal, con Oliveira ou Villaverde, a que namorou a Hollywood, a Philip Hauffman, que atopou nela a unha Anais Nin que era de lonxe, o máis auténtico e resplandecente daquela película. É máis, alguén debera reformularse filmar a María, Anaïs, con fidelidade aos Diarios.
María de Medeiros é tamén cineasta tras a cámara, e este ano terémola aquí nesa faceta. A María directora de ficcións como A morte do príncipe, e de cinema documento da realidade histórica do seu país en Capitanes de Abril. E tamén da recuperación da historia pouco contada de Brasil, con Repare-Bem (Os ollos de Bacuri), premiada hai uns días no Festival brasileiro de Gramado, na que indaga no que foi a loita contra a longa ditadura militar brasileira da segunda metade do pasado século.
E María, cantante, performer, da que gozaremos o día 18 nun concerto no Teatro Principal que irá da bossa-nova a Tom Waits".